Parafia św. Elżbiety Węgierskiej w Nysie obejmuje swoim zasięgiem północno-wschodnią część miasta, z następującymi ulicami: Andersa, Bramy Grodkowskiej (od toru kolejowego), Grodkowską (oprócz numerów 1-3), Franciszkańska, Kaczkowskiego, Kołłątaja, Komorowskiego, Kordeckiego, Łąkową, Łokietka, Maczka, Okulickiego, Oświęcimską, Osiedle Podzamcze sektory A B i C, Aleje Wojska Polskiego, Rochus, Sosnkowskiego, Rydza Śmigłego, Szkolną oraz pobliskie wsie: Regulice i Sękowice.
Obszar dzisiejszej parafii św. Elżbiety wchodził od czasów średniowiecza w skład parafii św. Jakuba. Wraz z rozwojem ludnościowym miasta wrocławska kuria biskupia zdecydowała się na wydzielenie z jej terytorium nowej parafii, na której siedzibę wybrano kościół franciszkanów w Nysie, którym powierzono pieczę nad nową jednostką kościelną. Jej granice wyznaczać miały dzisiejsze ulice: Słowiańska, Aleja Wojska Polskiego i ul. Grodkowska. Uroczyście erygowano ją 4 lutego 1925 r. jako kurację dla ludności cywilnej dekretem kardynała Adolfa Bertrama.
Po 1945 r. kuracja znalazła się w granicach państwa polskiego. W 1950 r. przyłączono do niej sąsiednie wioski: Regulice i Sękowice. W 1951 r. kuracja uzyskała całkowita niezależność, stając się zgodnie z przepisami prawa kanonicznego oficjalnie parafią.