2 sierpnia – uroczystość Matki Bożej Anielskiej
ODPUST PORCJUNKULI
W kościołach i klasztorach franciszkańskich 2 sierpnia obchodzone jest patronalne święto Matki Bożej Anielskiej Porcjunkuli. Tego dnia można w kościołach parafialnych uzyskać odpust zupełny.
Za zgodą biskupa diecezjalnego odpust ten może być przeniesiony na niedzielę przypadającą przed lub po 2 sierpnia.
Święto Matki Bożej Anielskiej Porcjunkuli związane jest z bazyliką Matki Bożej Anielskiej pod Asyżem. Porcjunkula, czyli “kawałeczek”, “drobna część”, to niewielka kapliczka, która obecnie mieści się w tej świątyni. Według legendy została ona wybudowana już w VI wieku przez pielgrzymów wracających z Ziemi Świętej wiozących ze sobą grudkę ziemi z grobu Matki Bożej.
Zniszczoną kapliczkę odnowił św. Franciszek w 1207 roku i zamieszkał w niej. Później dołączyli do niego inni bracia. To św. Franciszek miał nadać świątyni nazwę Matki Bożej Anielskiej.
11 kwietnia 1909 r. papież Pius X nadał kościołowi Matki Bożej Anielskiej w Asyżu godność bazyliki patriarchalnej i papieskiej.
Odpust zupełny Porcjunkuli wiąże się z podaniem, według którego Matka Boża, ukazując się św. Franciszkowi w otoczeniu aniołów, miała powiedzieć, że w zamian za jego gorliwość w staraniach o zbawienie dusz, może on poprosić o łaskę, jaką zechce. Św. Franciszek prosił, aby wszyscy, po odbytej ze skruchą spowiedzi i po nawiedzeniu kaplicy Porcjunkuli, mogli otrzymać odpust zupełny i przebaczenie wszystkich grzechów.
Początkowo odpust zupełny Porcjunkuli można było uzyskać 2 sierpnia wyłącznie w kościele Matki Bożej Anielskiej w Asyżu. Od XIV wieku papieże zaczęli przyznawać go także poszczególnym kościołom franciszkańskim. W roku 1847 odpust, decyzją papieża Piusa IX, można było uzyskać we wszystkich kościołach parafialnych i innych, przy których istnieje III Zakon św. Franciszka. W 1911 roku papież Pius X rozszerzył przywilej na wszystkie kościoły.
Aby uzyskać odpust zupełny Porcjunkuli należy: pobożnie nawiedzić kościół, odmówić w nim Modlitwę Pańską oraz Wyznanie Wiary, przystąpić do spowiedzi świętej, przyjąć Komunię świętą, pomodlić się w intencjach Ojca Świętego, wykluczyć przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu.
(deon.pl)
Wypowiedź rzecznika Konferencji Episkopatu Polski
- lipca 2020
Przestrzeganie zaleceń sanitarnych związanych z pandemią koronawirusa to wyraz naszej odpowiedzialności za siebie nawzajem, a także stosowanie w praktyce ewangelicznej zasady miłości bliźniego i troski o dobro wspólne – podkreślił rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. Paweł Rytel-Andrianik.
W informacji przesłanej PAP rzecznik Episkopatu przypomniał, że od początku pandemii biskupi, Prezydium i Rada Stała KEP wskazują na konieczność dostosowywania się do rygorów wprowadzanych przez służby sanitarne, tak by nie dochodziło do rozprzestrzeniania się koronawirusa.
“Respektowanie zarządzeń władz państwowych jest naszym obowiązkiem. W tej sprawie chodzi jednak również o wzajemną troskę o zdrowie nasze, naszych bliskich, sąsiadów, znajomych, szczególnie o seniorów i osoby z poważnymi chorobami przewlekłymi, którzy są najbardziej zagrożeni skutkami COVID-19″ – powiedział ks. Rytel-Andrianik.
Dodał, że zakrywanie ust i nosa w miejscach określonych przez służby sanitarne – w tym w kościołach i kaplicach – jest prostym gestem, który świadczy o odpowiedzialności i dojrzałości. “Podobnie przestrzeganie zasad higieny, m.in. dezynfekcja rąk, to zachowania, które pokazują nasze podejście do ewangelicznej zasady miłości bliźniego, o której w czasie pandemii wielokrotnie przypomina papież Franciszek” – podkreślił rzecznik Episkopatu.
Ks. Rytel-Andrianik poprosił też o dalszą modlitwę w intencji: ustania pandemii, ofiar koronawirusa, zmarłych i ich rodzin oraz lekarzy, ratowników, pielęgniarek, personelu medycznego, wolontariuszy, a także wszystkich, którzy niosą pomoc chorym.
(wiara.pl)
Nauczanie papieskie o Eucharystii
„Członki Ciała mistycznego Chrystusa są wyposażone i ozdobione własnym rozumem i wolą; jest zatem rzeczą nieodzowną, aby przysunąwszy usta do źródła, czerpały życiodajny pokarm i przemieniały go w sobie; a usuwały to wszystko, co by mogło przeszkadzać skuteczności tego pokarmu. Należy więc stanowczo stwierdzić, że Odkupienie, które samo w sobie jest dziełem od naszej woli niezależnym, wymaga jednak wysiłku duszy naszej, byśmy mogli osiągnąć zbawienie wieczne” (Pius XII).